Een belangrijke opdracht aan de Nationale Agenda Laadinfrastructuur is het wegnemen van knelpunten rondom de uitrol van Slim Laden. Het huidige stroomnet mag geen belemmering vormen voor de grote opkomst van elektrische mobiliteit. Dit geldt ook voor knelpunten in wetgeving. Slim Laden vereist een verandering van regels.
In 2017 zijn door Price Waterhouse Coopers (PWC) twee rapporten uitgebracht met de knelpunten en hoe deze opgelost kunnen worden.
Dit zijn de drie knelpunten met de meeste prioriteit:
Beleid publiceren (Ministerie van Financiën) dat voor de energiebelasting geen sprake is van een (belastbare) levering indien een elektrische auto tijdelijk beschikbaar wordt gesteld als opslagcapaciteit en in het kader hiervan elektriciteit heen-en-weer wordt geleverd. In plaats daarvan is sprake van een opslagdienst, waarvoor geen energiebelasting is verschuldigd.
Verlaagd transporttarief hanteren bij inzet voor Smart Charging, aangezien het tot lagere kosten voor de netbeheerder leidt. Vergelijkbare aanpassing als bij de energie-intensieve industrie (aanpassingen E-Wet en Ministeriële regeling inzake tariefstructuren en voorwaarden elektriciteit). Een tweede oplossing is het transporttarief op basis van daadwerkelijk verbruik vast te stellen. Dit vereist wijziging van de Tarievencode (artikel 3.7.13a) en de Ministeriële regeling (artikel 4, 2e lid) te initiëren door het Ministerie van Economische Zaken.
De Europese Commissie werkt op dit moment aan een Europese Richtlijn (Recast Electricity Directive) waarin regionale netbeheerders wordt toegestaan flexibiliteitsoplossingen in te zetten ten behoeve van het voorkomen van capaciteitsvergroting van het elektriciteitsnetwerk. Deze richtlijn moet na goedkeuring geïmplementeerd worden in nationale wetgeving.